|
||||||||
De Soggy Po’ Boys zijn een septet, dat in hun geboortestad Dover, NH (in de regio New England, in het uiterste noordoosten van de VS), hun favoriete, door de Caraïbische kant van door New Orléans geïnspireerde muziek weten te herwerken, om hun voornamelijk zelfgeschreven nummers en allemaal akoestisch gespeeld, met een vleugje jazz en blues en wat oude Dixieland brass, voor een publiek te kunnen spelen. Deze “drassige” swampy band bestaat recent uit Stu Dias op gitaar en zang, Eric Klaxton op klarinet, Zach Lange op trompet, Nick Mainella op saxofoon, Mike Effenberger op piano, Brett Gallo op drums en Nick Phaneuf (op cd hieronder, vervangen door Scott Kiefner) op staande bas. Soggy Po Boys’ nieuwe album ‘All-in Favor’ -hun vierde en de opvolger van ‘Smoke’ [2018]- werd opnieuw opgenomen in de Noise Floor Studio in Dover. Effenberger en Klaxton deden de mix en de nummers werden in de Verdant Studio in Athens in Vermont afgewerkt door de eigenaar/ ingenieur en muzikant Pete Wess. Ze slaagden erin alles “live” te houden en wisten aan ieder instrument een evenwaardige plaats te geven. Het resultaat dat mag er zeker zijn. Al vanaf de swingende, brassy opener “Shag” overvalt je de opgewekte sfeer, die er uit luidsprekers rolt. Kiefner opent dan “Save It Pretty Mama” samen met Gallo heel afgemeten op zijn contrabas, waarna eerst Dias en daarna Lange op trompet en de rest uiteindelijk mee inschuiven, voor de grote entree die nog volgen moet. In de eerste traditional “Gin and Coconut Water” zit heel wat Calypso en, het jazzy “Hotter Than That” wordt door Lange op trompet ingeleid, die al snel geduchte concurrentie van Klaxton’s klarinet krijgt. In “My Indian Red”, de tweede traditional, zit behoorlijk wat van New Orléans, maar knipoogt ook soms naar de Caraïben. Het klassieke gospelnummer “Joshua Fit the Battle of Jericho” opent wat chaotisch maar valt in de plooi als de blazers de melodie inzetten en Dias overneemt. De melodieuze solo’s, vooral die op klarinet van Klaxton, zijn heel knap. “I’ll Never Get Out of This World Alive” is het meest bluesy nummer op het album, de instrumental “Caribbean Girl (A New Orleans Calypso)” is een zwoele exotische parel en “Blues My Naughty Sweetie Gives to Me” wellicht de laatste portie ragtime, of toch niet? Afsluiten doet SOB met “It Ain’t My Fault”. Het is een gospelachtig nummer dat onmiddellijk opvalt door het ritme, omdat het rockt en daarbij ook nog jazzy is. Geweldig! Soggy Po’ Boys verrasten me met ‘All-in Favor’ direct. Hun muzikaliteit, de levendigheid en de “retro” die niet oud, maar van nu lijkt. Deze toegankelijkheid maakt hun muziek voor iedereen zo interessant en aanlokkelijk. “ With their new release ‘All in Favor’, the Soggy Po’ Boys surprised me immediately. Their musicality, the liveliness and the "retro" that isn’t “old”, but from now. This accessibility makes their music so interesting and inviting for everyone… “ (ESC for Rootstime.be) Eric Schuurmans
Album track list: Album line-up: Discography Soggy Po Boys: |
||||||||
|
||||||||
.jpg)
.png)
.jpg)
